Απώλεια Ελέγχου

Όταν φοβόμαστε τις κρίσεις πανικού, θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο και μάλιστα απεγνωσμένα. Πολλοί λένε, “Νοιώθω σαν να χάνω τον έλεγχο !” Και αυτός που υποφέρει μπαίνει σε βαθιά εσωτερική αναζήτηση για να σταματήσει κατά κάποιο τρόπο αυτά τα τρομακτικά συναισθήματα ενώ ανησυχεί για τον μελλοντικό πανικό που πλησιάζει. Αλλά ας δούμε “το θέμα του ελέγχου“ από μια άλλη οπτική γωνία:

Θα πώ ότι ποτέ δεν έχουμε συνειδητό “έλεγχο“ και είναι μια ανώφελη άσκηση να προσπαθείς να το καταφέρεις. Στην ουσία, ο “έλεγχος“ που έχουμε βρίσκεται όλος σε αυτόνομο και υποσυνείδητο επίπεδο – νευρικό σύστημα, αναπνοή, χτύπος της καρδιάς, κατάποση, βλεφάρισμα, κλπ. Όταν προσπαθούμε να ασκήσουμε κάποιο ΣΥΝΕΙΔΗΤΟ έλεγχο στα αυτόνομα συστήματά μας, τότε είναι που δημιουργούνται προβλήματα. Είναι πολύ αγχωτικό και απίθανο. Αν ανησυχείς που δεν μπορείς να καταπιείς (εξαιτίας ξηροστομίας ή κολημένης τροφής) και μετά προσπαθείς πολύ να το ελέγξεις ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ, σου βάζω στοίχημα ότι θα νοιώσεις σαν να ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να καταπιείς και ο φόβος που απέκτησες όπως και η προσοχή που του έδωσες, θα αποτρέψουν την κατάποση καθώς γίνεται πάρα πολύ δύσκολο και ο υποσυνείδητος έλεγχος μειώνεται και φυσικά παρερμηνεύεται η όλη αίσθηση. Γιατί ? Επειδή προσπαθούμε να ελέγξουμε ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ μια λειτουργία που ώντας “στα χέρια“ του αυτόνομου νευρικού μας σύστηματος θα λειτουργήσει μια χαρά!

Ο φόβος που νοιώθεις κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού είναι παρόμοιος. Ο φόβος δημιουργείται από το νευρικό μας σύστημα, και είναι μια αυτοματοποιημένη σωματική αντίδραση. Προσπαθώντας να ανακτήσεις έλεγχο στον φόβο, δημιουργείς ένταση και μεγαλύτερη επιθυμία για συνειδητό έλεγχο. Όταν προσπαθείς να ελέγξεις τον φόβο σου, που εμπεριέχει ανησυχία και ερμηνεία πάντα αρνητική, δεν χάνεις τίποτα….λογική ή συνειδητότητα ή ταυτότητα. Δεν παθαίνεις καν αμνησία. Δεν είχες κάποιο έλεγχο για να τον χάσεις. Αλλά στην πράγματικότητα τα “παλιά“ συναισθήματα, το παλιό σου “ΕΣΥ“ πριν αρχίσουν οι κρίσεις πανικού, ήταν μια φάση της λογικής σου κατά την οποία ΔΕΝ προσπαθούσες να ελέγξεις τον φόβο σου διότι δεν ένοιωθες τον ασφυκτικό φόβο που φέρνει μια κρίση πανικού. Το θέμα είναι ότι ο φόβος είναι μια φυσιολογική αντίδραση με βάση τις πληροφορίες που δίνεις στο νευρικό σου σύστημα. Αντιδρά αυτόματα. Και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για αυτό παρά να το αφήσεις να συμβεί. Η΄ να το θεραπεύσεις.

Η προδοσκία να είσαι πάντοντε σε έλεγχο θα σου συντηρήσει τις κρίσεις πανικού. Η επιθυμία για τέτοιο έλεγχο γίνεται η βάση για την προσμονή πολλές φορές που βάζει τον πανικό σε δράση. “Αν μπορούσα να ελέγχο αυτό τον παλιοφόβο τότε θα ένοιωθα καλύτερα!“ Αλλά η επιθυμία είναι μη-ρεαλιστική και ποτέ δεν ανακτάται μέχρι που ο πόνος που αισθάνεσαι να διώξει όλες τις ελπίδες για συνειδητό έλεγχο και μέσω αυτής της τακτικής ηρεμεί το νευρικό σύστημα και επιστρέφει μια σχετική αίσθηση “ελέγχου“.

Επιστροφή στην Προηγούμενη Σελίδα Γιατί υπάρχει ο φόβος του πανικού?Γιατί δεν μπορείς να το σταματήσεις? Κρίσεις Πανικού και Λιποθυμία Ουτοπία, Μη-εξατομίκευση, Εξωπραγματικό Η Αντίδραση στο Στρες, Το Λάθος στο Σώμα μας Απώλεια Ελέγχου Κάτι μου Συμβαίνει !