Om die stap te nemen – de stap om vrijwillig en met goede moed MEER paniek te willen en dat allemaal op zijn slechtst te ervaren – moet je er uiteindelijk op vertrouwen dat de angst bedrog is en helemaal zat zijn van dezelfde aanvallen en dezelfde gevoelens die je maar al te vaak herkent. Je bent misschien bang op dit moment maar je zult vastberaden zijn om je angst naar de paniek”bron” te volgen en al het verschrikkelijke waar je zo bang voor bent, en nooit terug komen! Ik zou tot in detail kunnen beschrijven hoe jij je dat waarschijnlijk voorstelt J. Zoals ik zul je het 100 keer erger gemaakt hebben dan het eigenlijk is. Het LIJKT vreselijk en angstaanjagend maar dat is het helemaal niet. Wat er vervolgens gebeurt zal je verrassen! Het hele kaartenhuis van paniek valt in elkaar omdat je volledig en zonder aarzeling naar je angst toe ging.

De paniek bleek niets anders te zijn dan de negatieve verwachtingen en angst ervoor, en dat was de angst voor je paniek. Het fenomeen paniekaanvallen komt uit de doeken als niets meer dan een vicieuze cirkel, een circulair gedachteproces, een EINDELOZE HERHALING! De paniekaanvallen waren gemaakt van 100% negatieve verwachtingen, vrees, en niets anders – NADA – NIKS! De paniek verdwijnt plotseling en je voelde een onmiddellijke kalmte. Nu realiseer je je dat je dit iedere keer zou kunnen doen. Het is geen “onbekend terrein” meer. Het innerlijke conflict van BANG ZIJN VOOR JEZELF is voorbij. Je bent door de negatieve verwachtingen en bezorgdheid over de angstbron heengegaan en hebt niets gevonden. Dit innerlijk conflict, vermoed ik, is de reden waarom paniekaanvallen zo lang bij ons blijven. Het zenuwstelsel houdt echt niet van zo’n conflict.

Wil je bewijs? Als je de paniekaanval dwingt te komen, laat het dan komen. Smeek er echt voor om het te laten komen… je KUNT het niet laten komen. Probeer het! Doe het nu, probeer nu jezelf erop te concentreren om jezelf een paniekaanval te laten krijgen.

Het is NIET MOGELIJK! Zie je hoe het werkt? Zodra je een paniekaanval WILT hebben, dan gaat het niet, en wanneer je er bang voor bent om er één te hebben… dan krijg je ze. Dit is het bewijs dat paniekaanvallen alleen maar negatieve verwachtingen en vrees zijn – angst voor de angst.

En dit is de manier om ze op te lossen.

Ik heb 15 jaar paniekaanvallen gehad (sommige perioden heftiger dan andere) en uiteindelijk realiseerde ik me dat ze nooit erger werden – ze bouwden op tot steeds hetzelfde punt. Dit was een angstniveau waarvoor ik ZO bang was het te ervaren dat ik bijna ALLES zou doen om het te laten verdwijnen en vaak vermeed ik de plekken waarin het leek dat ze werden opgewekt. Maar na 15 jaar – nog steeds dezelfde gevoelens! Ik had me altijd afgevraagd wat hier achter zou liggen, een stap verder achter dit gevoel van angst. Maar ik dacht er niet aan om erheen te gaan. Of later zou ik zeggen: “ik accepteer het” – maar ik deed het niet echt. Ik was nog steeds aan het twijfelen, zonder te oefenen dat ik er echt niet meer om gaf, het echt bij me neerlegde.

Aan de andere kant van de angst zijn geeft je de kracht die van inzicht en begrip komt. Een inzicht dat je dit gevecht wilt VERLIEZEN. DIT IS BELANGRIJK: Je kunt zelf niet BEWUST een paniekaanval ERGER maken. Het IS zo erg als het is. Dat is waarom er niets kan gebeuren zodra ik zeg: “Toe maar, wek maar de ergste aanval op die je je kunt bedenken”! Je hebt het slechtste al vele malen eerder ervaren, toch wil je er van wegrennen iedere keer, hopende dat het weg gaat door te denken: “alsjeblieft, ga weg… Ik word gek, ik verlies de controle, ik ga dood (of wat dan ook).” De intensiteit van de angst houdt je voor de gek! Je moet het van totaal de andere kant benaderen en het aanpakken met zoveel geloof als je kan verzamelen op het moment van angst en paniek (je hebt maar een beetje nodig). Laat het helemaal over je heen komen en laat het doen wat het wil doen EN (zodra je je klaar voelt) WEES VASTBERADEN OM HET TE PROBEREN EN MAAK DE ANGST ZELFS ERGER!!!! Het is niet mogelijk.

Één opmerking die ik me altijd herinner over angstig/paniekerig zijn is dat je 180 graden verwijderd bent van gek worden. Een “gek persoon” heeft normaal gesproken geen idee dat hij/zij gek is, en is zeker niet hypergeconcentreerd op het controleren van angstgevoelens. Veel aanvallen beginnen met het zorgen maken over een gevoel of sensatie zoals een toename van onregelmatige hartslag, vermoeide spieren, wazig zicht, duizeligheid, hoofdpijn of maagproblemen. Dit gevoel begint je te herinneren aan eerdere ervaringen. Meer angst en vrees volgt. Dan nemen de catastrofale gedachten het over, die je vertellen dat iets helemaal fout met je moet zijn. Jij, gedreven door angst, bang en misschien een perfectionist, probeert nu te veel de controle te behouden, je wordt te behoedzaam en bent er nu heilig van overtuigd DAT ER IETS MIS MET JE IS! Nee, dat is niet zo! Alles was je voelt kan op een fysieke manier uitgelegd worden en heeft een reden vanwege het feit dat je zenuwstelsel op de “alertmodus” staat. Je overdrijft je gevoelens door te denken dat wat er gebeurt ernstig MOET zijn en dat je alleen maar VERDER IN DWAASHEID VERVALT. Gevoelens van het loskomen met de realiteit kunnen optreden omdat je neurotransmitters overbelast raken door jouw constante bezorgdheid. Maar jij interpreteert dat gevoel als extra bewijs dat je het niet lang meer duurt voor je “het verliest”. Zie je de cirkel?

Je bent aan de andere kant van geestesziek. Je bent TE gezond van geest en je zoekt te veel controle op het moment van verhoogde spanning en stress. (Cognitieve Gedrags Therapie leert je catastrofale gedachtes en gevoelens te herkennen en vervangt deze door rationele aannames zoals “het is maar een tijdelijk ongemak of gevoel dat zo weer voorbij gaat.”) Beschouw je paniekaanval als een emotionele uitlaatklep omdat dat is wat het werkelijk is! Maar het is anders dan huilen, bijvoorbeeld, omdat je probeert om deze emotionele drempel tegen te gaan door er constant bang voor te zijn door het te testen en uitproberen. Je hoop bewuste controle te verkrijgen OVER de angst.

Maar gewoon OPGEVEN en de paniekaanval laten komen, uiteindelijk zelfs uitdagen en het erger maken… breekt de cirkel en brengt je terug naar het centrum, waar de angst handelbaar is. Door de controle op te geven krijg je controle. Grappig hoe dat werkt. Op het moment dat je inzicht krijgt in de simpele waarheid over je angst… komt controle. Mijn angsten op het gebied van paniek waren verdwenen in minder dan een minuut nadat ik me compleet en onvoorwaardelijk over gaf en de paniekgevoelens uitdaagde om erger te worden. Het werkte! Ik weet dat het me nooit weer zal overkomen, omdat ik heb gewonnen door mezelf het gevecht te laten verliezen (wat in werkelijkheid dus eigenlijk winnen was). Ik ben compleet verlost van dat soort gevoelens voor meer dan 9 jaar nu. In feite zou ik graag WILLEN dat ze terug komen om opnieuw en opnieuw te bewijzen dat ik het antwoord in huis heb. Maar, helaas, ze doen het niet, ze kunnen het niet… want ik heb geen angst meer voor ze en “angst” in de vorm van vrees, negatieve verwachting was hun basis. Zonder angst bestaan ze niet.

Je zou moeten begrijpen en geloven dat je geest en lichaam degelijk, stevig en zo stabiel als een rots zijn. Zodra je “denkt” dat je dood zult gaan of “het zult verliezen” door je beangstigende gedachten, dan is alles wat je lichaam zal doen: op je WACHTEN om het interne gevecht te stoppen zodat het weer terug naar haar normale staat kan gaan. Dat is het natuurlijke proces in jou. Je lichaam (waarvan je geest een onderdeel is) wil terug naar een normaal, niet-conflicterend, lager spanningsniveau als je het maar laat gaan! DUS laat jezelf verliezen!!! Stop het vechten tegen de paniekaanvallen en wees bereid en welwillend om “dood te gaan” door ze, als dat hetgeen is je vreest!!! Je hebt niets te verliezen, behalve de angst zelf! Maar dat is de houding die je jezelf moet aanleren – het gevecht opgeven en welwillend zijn om alles op te geven en te gaan waar je gevoelens je heenleiden en het te volgen naar waar ze dan ook willen gaan. Omdat je dan echt zult zien dat er GEEN gevecht is wat gewonnen of verloren moet worden. Het is gewoon een terugkeer naar de normaliteit. Als ik terugkijk lijkt het zo simpel. Ik hoop dat jij dit ook kan doen! Iedere keer als je gespannen bent en bang voor het onbekende… zul je weten hoe je het laat gaan naar waar dan ook, en laat je jezelf erdoor meevoeren. Dat is hoe je het uiteindelijk kunt beëindigen, en het kunt “controleren”.

Als kanttekening: Het is me bij mezelf en anderen opgevallen dat de maag zeker één van de lichaamsdelen is die het heftigst reageert en die soms angstgevoelens kunnen verergeren. Het hoeft niet zo te zijn dat er sprake is van een maagzweer, maar meer waarschijnlijk een irriterende voering van de maag door de vele zure baden ten gevolge van de angstreactie en/of het vastzitten van het verteringskanaal in het algemeen (kleine en grote karteldarm)… veroorzaakt door het “op de alert zijn” voor een lange tijd door een continu verhoogd spannings/angstniveau. Mensen met angst hebben meer dan drie keer zo veel kans om te lijden aan misselijkheid dan andere mensen, volgens een rapport van de maart/april oplage van het wetenschappelijke tijdschrift General Hospital Psychiatry. Als je voelt dat jouw maag-darmstelsel misschien aan het overreageren is (misselijkheid, blah-gevoel, krampen, samentrekkingen, maagpijn, jeuken) op angstgevoelens dan zou ik je aanbevelen om hiervoor een arts te zien. Een relaxed, goed werkend maag-darmstelsel kan wonderen doen voor je geestelijke gesteldheid! Als een dosis “roze” vloeistof je een onmiddellijke opluchting geeft, dan is dat waarschijnlijk een goede indicator.

Ik moet het nog ÉÉN KEER ZEGGEN. Het achterlaten en loslaten van je angsten is heel moeilijk te accepteren. In feite durf ik er op te wedden dat je het gewoon passief probeert voorbij te laten gaan, denkend dat dat alles is wat je aan kan. Dat is een goed BEGIN! Maar het antwoord ligt verder vooruit in het ONBEKENDE! Die plaats die te verschrikkelijk lijkt om naar toe te gaan. Actief NAAR JE ANGSTCENTRUM TOEGAAN in plaats van ervan wegvluchten is een “onbekend terrein” en geloof me – ik heb te veel jaren gewacht voordat ik het deed. Ik heb de laatste jaren doorgebracht waarbij ik gewoon “accepteerde” (“accept”) en “erdoorheen dreef” (“float”), wat eigenlijk betekende dat het niet meer was dan tolereren en vermijden. Als je er klaar voor bent, dan hoop ik dat je erheen zult gaan. Ik ben erdoorheen gegaan, toen werd alles helemaal helder en duidelijk en ik baalde ervan dat ik dit niet eerder had gedaan. Ik had jaren over dit concept nagedacht. Alle logica en rationaliteit wees op het volgende:

· De angst in je wordt door jezelf gecreëerd

· Het is de angst VOOR de angst – de paniekaanvallen zelf (negatieve verwachting/vrees)

· Zonder angst kunnen ze niet bestaan

.Om de angst te verliezen moet je totaal welwillend zijn (niet WACHTEND, maar WILLEND en WELWILLEND om die gevoelens onvoorwaardelijk te krijgen) om het op zijn slechtst te voelen, voor hoe lang dat dan ook mag duren – in andere woorden: GEEN GEVLUCHT

·Je moet er recht doorheen gaan en je moet WELWILLEND zijn om de slechtste ervaring uit je leven te hebben! ZEG dit niet alleen tegen jezelf, je moet het GELOVEN – 100% – en er dan lak aan hebben wat er met je gebeurt!

Dan POEF! Is er niets meer.

Je angsten voedden zich van zichzelf zoals een vicieuze cirkel. En je hebt het zojuist gestopt!

GESELECTEERD RECENT COMMENTAAR – klik op Readers Comments voor meer (in het Engels)

…En toen, vannacht toen ik serieus voelde dat ik de complete realiteit had verloren en dat mijn leven voorbij was, vond ik jouw website. Ik geloofde eerst niet echt dat het zou helpen, maar ik ben toch doorgegaan met lezen. Nadat ik alles had gelezen, realiseerde ik me dat de paniekaanvallen werden veroorzaakt door de angst om weer een paniekaanval te krijgen. Ik wil je gewoon bedanken voor je hulp. Jij hebt echt mijn leven gered.

Ga terug naar de vorige pagina (klik hier)